Աստրիդ Լինդգրեն
Էմիլը Լյոնեբերգայից
Ընդամենը մի փոքրիկ կում էր մնացել ապուրամանի տակ: Էմիլն ուզեց այդ կումը խմել, իսկ դրան հասնելու միակ տարբերակը գլուխն ապուրամանի մեջ մտցնելն ու վերջին կումը սվվոցով ներս քաշելն էր: Էմիլը հենց այդպես էլ արեց, դրսից լսվում էր, թե ինչպես էր նա ներսում չմփչմփացնում: Բայց հետո, երբ նա պիտի գլուխը հաներ ապուրամանի միջից, պատկերացրեք, որ դա նրան չհաջողվեց: Այն, ամուր նստած, մնաց գլխին: Այդ ժամանակ Էմիլը վախից վեր թռավ աթոռից և կանգնած մնաց՝ ապուրամանը գլխին, ասես գլխի փոխարեն տակառիկ լիներ:
Էմիլը փոքրիկ թմբլիկ չլսող չարաճճի տղա է: Ինքը 5 տարեկան է:
ԼինաՆ Էմիլի քույրիկը է: Ինքը 3 տարեկան է: Լինան լսում եր էմիլին, խաղում էր: Մի անգամ էմիլը Լինանյի բարցացրեց դրոշի վրա:
Ես հավանել եմ գիրքը կարդալ: Ինձ դուր էր եկել էմիլի արկածները, դրանք ծիծաղելու ու հետաքրքիր են: