Եղնիկը: Ավ. Իսահակյան

հանդ – Արտ, դաշտ

մակաղած –

խարտյաշ – Ոսկեգույն դեղին

անդուլ -Դուլ՝ դադար 

շառաչ-Նույնն է՝
Շառաչյուն:

անսանձ-Սանձ չունեցող, սանձազերծ

թավուտ-Խիտ թփերով ու մացառներով

մացառուտ – գոյական] Մացառոտ տեղ

Եղնիկը

Մի որսորդ իր ընկերոջը նվիրեց եղնիկ: Եղնիկը սովորեց մարդկանց ու չեր վախենում,

խաղում էր երեխաների հետ: Մեկ մեկ եղնիկը բարձրանում էր պատշգամբ ու կարոտում է անտառը: Մի օր գիշերը շատ շատ ուժեղ քամի էր փչում և պատուհանը բացվեց և եղնիկը թռավ ու գնաց անտառ:

բարեկամ -թշնամի

ջինջ – կեղտոտ

թաքուն – բացահայտ, ակնհայտ

երեխա – մեծ

զգայուն – անզգա

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *